Rozdział 18

**Violetta**
-(...)Może poszłabyś ze mną na spacer po zajęciach?
-Z chęcią.
-No to idziemy na lekcje u Gregoria?
-Jasne!Dziś będzie nowy układ-powiedziałam szczęśliwa.
-Ja..Czekaj!Co?Skąd to wiesz?
-Gregorio to mój taki "wujek".A po za tym wczoraj był u nas na kolacji-powiedziałam po czym czmychnęłam do szatni i się przebrałam.Po przebraniu się poszłam na sale,gdzie rozmawiali już moi przyjaciele.
-Witajcie moi drodzy!Rozciągnięci?Tak?To super!Na swoje miejsca!Viola do przodu,znasz ten układ.Wszyscy na miejscach?No to zaczynamy!5,6,7,8 I!-Gregorio rzucił swoją piłeczką w "radyjko".Zaczęła grać muzyka,a my zaczęliśmy tańczyć.Po zajęciach u wujka,przebrałam się i poszłam przed Studio 21 by zaczekać na Leona.Gdy usiadłam na ławce,trochę się zamyśliłam.Nagle ktoś położył swoje dłonie na moich oczach,a ja wiedziałam od razu kto to?Dlaczego?Bo przeszył mnie delikatny dreszcz od jego dotyku.
-Zgadnij kto to-szepnął delikatnie mi do ucha.
-Hmm..No nie wiem.Może Marco?Braco?Maxi?Andres?
-Nie.
-O!Diego?
-No wiesz co?-zapytał i zdjął ręce z moich powiek.
-Haha,żartowałam Leon.Wiedziałam,że to ty-poiedziałam po czym wstałam z zielonej ławki.
-No to,gdzie idziemy?
-Znam takie jedno ładne miejsce.Jest tam cudownie.Od razu się zakochasz w tym miejscu-powiedział po czym złapał mnie za rękę i pociągnął w swoją stronę.
-Powiedz coś osobie więcej niż wiem-powiedział.
-To zaczynamy-powiedziałam uśmiechając się delikatnie-No to tak.Moja mama była sławną piosenkarką.Nie żyje już dwanaście lat.Zmarła jak miałam pięć lat.Tata to natomiast sławny na świecie inżynier,German Castillo.Wcześniej mieszkałam przez jakiś czas w Madrycie.Moimi kuzynami są Diego i Marco od strony taty.Angie jest moją ciocią,mam też babcię Anghelikę.No to na razie wszystko.Twoja kolej.
-No to moimi rodzicami są Manuel i Valeria Verdasowie.Gdy byłem mały mój dziadek zawsze grał na gitarze.To po nim odziedziczyłem tą pasje do grania na gitarze.Moi rodzice robią interesy z Twoim tatą i często nie ma ich w domu,dlatego wolę być czasami sam.No i właśnie doszliśmy  na miejsce.
Nie mogłam uwierzyć gdzie jesteśmy.Zabrał mnie do parku skąd widać było plażę oraz ocean.Z tyłu za nami była alejka czerwonych drzew.Było tu tak pięknie,że aż łza mi poleciała z oka.
-Czemu płaczesz?
-Po prostu tu jest tak pięknie-powiedziałam po czym przytuliłam się do niego,a Leon odwzajemniając uścisk.
-Chodź usiądziemy-i zaciągnął mnie na ławkę.
-Leon,tu jest tak..tak...tak pięknie,że aż brak słów-i chłopak wytarł mi kolejne łzy nim zdążyłam sama to zrobić.
-Vilu zamknij teraz oczy.
-Leon...
-Proszę Cię zamknij oczy.
**Leon**
Boże chcę teraz pocałować Vilu,a jestem w "związku" z Tiną.
-Dobrze,pomyśl teraz o romantycznym miejscu i brakuje tylko jednego.
-Czego?
-Tego-powiedziałem po czym zamknąłem oczy i przybliżyłem twarz by ją pocałować.To było magiczne.Ten pocałunek...W życiu takiego nie przeżyłem.Nawet z Valentiną.Po chwili "odkleiliśmy się" od siebie.
**Violetta**
To była magiczna chwila.Na pewno dla mnie.Po raz pierwszy się pocałowałam.
-Leon...
-Przepraszam.Wiem,że nie powinienem był...
-Leon!Za co ty mnie przepraszasz?!
-No za pocałunek,wiem,że nie powinienem był.Że mogło Ci się nie podobać.
-Leon.To był mój pierwszy pocałunek,i cieszę się,że odbył on się z Tobą-powiedziałam po czym przytuliłam się do chłopaka.Leon wstał podał mi rękę i poszliśmy się przejść między alejkami.Byłam szczęśliwa gdyż trzymał mnie najprzystojniejszy chłopak na świecie za rękę.
**Valentina**
Nie mogę uwierzyć to co widzę!Mój chłopak z tym Burakiem!A czerwona na twarzy jak jakiś...POMIDOR!!!(xD na życzenie Pauli K;*)O nie!JA tak TEGO nie zostawieę!Niech wie,że z Valentiną się nie zadziera!

No to jest już rozdział 18,a 19 dziś późnym wieczorem:*