Rozdział 11 część 1

Dziękuje za 1150 odwiedzin na blogu!
Dziękuje również wszystkim,którzy komentują rozdziały.Zwłaszcza Victorii Castillo,która zrobiła spamik;)
Rozdział dedykuje wszystkim,którzy skomentowali ostatni rozdział:*
Rozdział miał być wczoraj,ale była burza i nie mogłam wstawić rozdziału:(

**Violetta**
^^Pokój naszej bohaterki^^
Wstałam dziś wcześniej,bo około 6.30.Poszłam do szafy i przygotowałam sobie zestaw ubrań na dzisiaj.Po czym zeszłam na dół na śniadanie,gdzie przy stole siedzieli już wszyscy domownicy,w tym nasi goście.Usiadłam pomiędzy Marco,a Diego.
^^30 minut później,park koło studia^^
Szłam z Marco oraz Diego,który obejmował mnie ramieniem.Po drodze wspominaliśmy czasy z dzieciństwa,na przykład kiedy Marco miał 4 lata przebrał się za drzewko,i stał na dworze,a tu pies do niego podszedł i obsikał jego strój(od aut.Marco i Vilu mają 17 lat,a Diego ma 18 jak Leon).Kiedy doszliśmy do Studia każdy się na nas patrzył.No tak przecież wczoraj chodziłam za rękę z Leonem,a dziś przytulona do kogoś innego...Weszliśmy do środka,a przy szafkach zauważyłam moich przyjaciół wraz z Leonem,który patrzył na Diega wzrokiem"Gdyby wzrok mógł zabijać,już dawno byś wąchał kwiatki od spodu!"Poszłam z chłopakami do Pabla,by zaznaczył ich  obecność.
^^Dzwonek na lekcje,lekcja śpiewu z Angie;drzwi się otwierają i wchodzą przez nie Diego,Violetta oraz Marco^^
-O!Już jesteście!Vilu siadaj.Klaso!To są nowi uczniowie i będą z wami chodzić do klasy.Diego i Marco Domínguez.Siadajcie-powiedziała po czym dokończyła temat,który przerwała naszym przybyciem.Przez całą lekcje czułam na sobie wzrok wszystkich przyjaciół.No tak,Diego nadal obejmował mnie ramieniem;)Marco oczywiście był rozbawiony,i powstrzymywał śmiech.
-Hmm...Ale mają wszyscy miny,zwłaszcza taki jeden chłopak się na mnie patrzy jakby chciał mnie zabić-szepnął mi do ucha,po czym zachichotał.Ja również;)


Część 2 wieczorem;)